Vandaag heb ik sinds lange tijd weer zonder bit gereden. Dit heb ik heel lang niet aangedurfd en vandaag had ik het juiste gevoel om dit uit te proberen. Voor de zekerheid heb ik het bit wel ingedaan, alleen heb ik de teugels aan het halster laten zitten. Angst met paardrijden was lange tijd een groot probleem voor mij.

Angst de baas

Het was een redelijk rustige dag qua weer. In eerste instantie heb ik heel kort grondwerk gedaan. Dit doe ik altijd, soms is het maar heel minimaal en leid ik haar alleen langs de slootkant. Wanneer ik langs de slootkant loop en daar wat oefeningetjes doe, raakt ze wat sneller in connectie met mij. Ook als ik een keer in het grondwerk langs de sloot met haar ga, is ze wat makkelijker met rijden daar.

Vandaag had ik echt een goed gevoel en heb ik de teugels aan het halster gelaten. Wel had ik een plan B, namelijk dat wanneer ze mij niet het juiste gevoel zou geven, dat ik dan de teugels weer op het bit zou doen. Ze gaf me zonder meer een fantastisch gevoel.

Urona was heel erg in connectie met mij. Met hele lichte hulpen kon ze stappen, draven, galoperen, halthouden, achteruit en opzij. De zijgangen als sideways, wijken en schouderbinnenwaarts gingen super en ik hoefde haar niet tegen te houden om te voorkomen dat ze te veel voorwaarts zou gaan in de oefeningen. Alles voelde erg licht en fijn aan. Urona was zacht en reageerde super op de hulpen. Ze werd niet emotioneel, waardoor er ook geen spanning en snelheid ontstonden. Alles klopte perfect.

Angst met paardrijden

Het probleem is dat ik zelf soms heel angstig kan zijn. Daarnaast is Urona een gevoelig, snel en expressief paard. Ze kan hard gaan, schrikken, snel zijn, assertief zijn en emotioneel worden. Wanneer we allebei emotioneel zijn, is het rijden op een touwhalster echt onmogelijk. Ik heb zeker een jaar geoefend om weer met een touwhalster te kunnen rijden. Ik was het vertrouwen in mezelf en Urona verloren.

Zelf ben ik lange periode erg bang geweest. Soms is deze angst er nog steeds. Het overvalt me in de meeste gevallen en opeens is het ook weer helemaal weg. Door deze angst wilde ik Urona erg controleren en gehoorzaamheid afdwingen. Dit werkte erg averechts, omdat dit totaal niet in de karaktereigenschap van Urona past. Dit afdwingen deed ik niet op een fysiek gewelddadige manier, maar door alles precies te willen controleren.

Urona laat zich niet graag vertellen wat ze moet doen. Daarnaast beweegt ze graag en is ze speels. Ze verveelt zich snel. Deze karaktereigenschap laat zich helemaal niet controleren, zoals ik dat deed. En ik kon het niet anders, ik wist niet beter en was ook bang. De angst met paardrijden was echt heel sterk aanwezig.

Blijf leren, aansluiten bij de ander, zoek een goede leermeester

Uiteraard ben ik opzoek gegaan naar een oplossing voor dit probleem. Deels heb ik geleerd tijdens mijn coachopleiding. Urona is erg gevoelig en ze reageert op subtiele energie, zelf op een gedachte!

Dit kan erg moeilijk zijn, maar vooral heel leerzaam. Afgelopen jaar zijn we samen, of eigenlijk met z’n drieën op Parelli kamp geweest bij Humprey. En dat jaar daarvoor zijn we ook al twee of drie keer geweest. Hier hebben we zoveel geleerd.

Tijdens de parelli weekenden hebben we zoveel geleerd. Urona is heel lief en soms ook echt wel een beetje strout. Ik ben soms bang, onhandig, niet duidelijk genoeg, tegenstrijdig, zit haar in de weg, controlfreak. Ik grijp niet in, heb niet altijd een plan. Als ze ontploft wil ik dat ze rustig doet. Gelukkig ben ik me hier meer bewust van geworden. De angst met paardrijden is minder geworden door bewustwording.

Angst met paardrijden laat zich niet verjagen door af te dwingen

Heel fijn dat ik in mijn waarde gelaten werd en alles om mijn eigen tempo mocht doen en leren. Gelukkig dat Humprey het begreep, maar wel heel duidelijk bleef in zijn instructies en tips. Dat was niet altijd wat ik wilde horen. Soms hoorde ik wat hij zei en begreep ik veel later pas wat hij bedoelde. Ik heb alles wat hij zei, ter harte genomen en heb ik aan gewerkt.

Wat ik heel moeilijk vond en ook niet kon, was mijn beugels 3 gaten korter maken. De theorie snapte ik best, het werkte alleen niet voor mijn angstgevoel. Ik heb er een paar weken over gedaan en het was zeker onwennig. Ook was ik bang. De verandering gaf me een onveilig gevoel.

Toch weet je dat sommige mensen meesters zijn en dat je hun tips moet volgen om zelf te kunnen groeien. Ik was bang, onzeker en het gevoel was in eerste instantie echt vreselijk. Ik schoot eigenlijk direct in de weerstand. Waarom? Omdat ik een mens ben die het moeilijk vind om patronen te doorbreken.

Soms moet je een meester blindelings vertrouwen. Dat heb ik bij bijna niemand. Bij Humphrey wel. Ooit heb ik gehoord: Zoek de beste leermeesters die je kan vinden. Nu snap ik het. Deze kan je blindelings volgen. Het is niet leuk, maar je weet dat degene gelijk heeft. Allen dan gaat het lukken om angst met paardrijden te overwinnen. Tenminste voor mij is het duidelijk dat het voor mij zo werkt.

Geen plek meer voor angst, nu is er verbinding, vertrouwen, onspanning, samen

Het resultaat is dat ik vandaag op een touwhalter durfde en kon rijden. Het was volkomen verantwoord. De connectie was sterk en de hulpen waren licht. Urona en ik vertrouwden elkaar en waren zo goed in verbinding. De angst met paardrijden is verdwenen. Dit is echt magisch.

Call to action

Dit proces is minimaal 1,5 jaar gaande. Eigenlijk denk ik dat het wel 2 jaar en waarschijnlijk wel langer ook. Waar begin je met dit moeilijke, maar leerzame proces? Ik heb veel opgestoken van coachen met paarden en parelli. Tijdens de parelli lessen heb ik veel geleerd over omgaan met paarden, maar stiekem misschien nog wel meer over mezelf.

Zit jij ook vast? Ben je bang met paardrijden? Ik raad je aan om met de seven games op de grond te beginnen en daarna deze in het zadel te gebruiken. Ik heb er een artikel over geschreven.

Mocht je naar aanleiding van dit artikel vragen, opmerkingen of iets anders kwijt willen. Mail me dan gerust. Ik denk graag met je mee.

info@liekvanvliet.nl